Sabit Protezler:

Tek kronlar:

Tek dişin üzerine yapılan porselen kaplamalardır. Diş uyuşturulduktan sonra küçültülür ve ölçüsü alınır. Dişin üzerine yapılan porselen kaplama uygun yapıştırma ajanıyla daha önce küçültmüş diş üzerine yapıştırılır.

Farklı malzemelerle porselen kaplamalar yapılabilmektedir (metal alt yapılı porselen, zirkon alt yapılı porselen, empress porselen vb.) Son yıllarda estetik anlamda avantajından dolayı zirkon porselen kaplamalar oldukça popülerdir.

Dişlerde aşırı doku harabiyeti, kırılma riski, beyazlatma yöntemi ile giderilemeyecek renk bozukluğu gibi durumlarda uygulanan tedavi yöntemidir.

Köprüler:

Bir veya birkaç diş eksikliği durumunda uygulunan tedavi şeklidir. Eksik diş bölgesine komşu dişler uyuşturulduktan sonra küçültür ve ölçü alınır. Eksik dişleri de komşu dişlerin üstüne yükleyerek tek parça halinde porselen kaplama yapılarak küçültülmüş dişler üzerine yapıştırılır.

Köprü yapımında amaç diş eksikliğini gidererek hastanın sağlıklı çene kapanışını sağlamak, eksikliğin sebep olduğu estetik problemleri ortadan kaldırmak ve çiğneme faaliyetini geri kazandırmaktır. Zira diş eksikliği uzun süre giderilmezse komşu dişler eksik dişin yerine doğru devrilecek ve uzayacaktır. Çene kapanışında kaymalar olacaktır. Bu da ilerde çok daha ciddi sıkıntılara yol açacaktır.

Diş eksikliklerini gidermek için alternatif ve daha sağlıklı bir yöntem de implant uygulamasıdır. (Bkz: İmplant üzeri sabit protezler.)

İmplant üzeri (destekli) sabit protezler:

Diş eksikliği olan bölgede çene kemiğine yerleştirilmiş olan implant ya da implantların üzeri açılır ve birkaç gün diş etinin iyileşmesi beklenir.

Dişetinin iyileşmesini takiben implantların üst parçaları yerleştirilerek uygun yöntemle ölçü alınır.

Tek kron kaplama ya da köprü şeklinde protez hazırlanır. Gerekli uyumlama işlemleri yapıldıktan sonra önce ara parça (abutment) implant üzerine sıkıca vidalanarak sabitlenir.

Hazırlanmış olan protez implant üzerine sabitlenmiş olan ara parça (abutment) üzerine uygun yapıştırıcı ile yapıştırılır.

Hareketli Protezler:

Diş eksikliğini fazla olduğu ve sabit protezlerle giderilememesi durumunda yapılan, çiğneme kuvvetlerini dişeti ve çene kemiğine ileten, hasta tarafında çıkarılıp takılabilen protezlere hareketli protezler denir.

Diş eksikliğinin durumuna göre; kısmi dişsizlik durumunda parsiyel protez, tam dişsizlik durumunda ise total (tam) protez uygulaması yapılır.

*Parsiyel (kısmi) protezler:

Hasta ağzında çok miktarda diş eksikliği olmasına rağmen hala kendi dişi ya da dişleri var ise yapılan proteze “parsiyel protez” denir. Bu protezler halk arasında “kancalı damak”, “çıtçıtlı diş” olarak adlandırılır.

Parsiyel protezler, hastanın kendi dişine “kroşe” adı verilen kancalarla, ya da hassas tutucu (çıtçıt) denilen bağlayıcı elemanlarla tutunurlar.

*Total (tam) protezler:

Hasta ağzında hiç doğal diş kalmadığı durumda yapılan protezlere total (tam) protez denir. Tam protezler dişeti ve çene kemiğinden destek alan protezlerdir.

Hastalar bu protezleri kullanmaya alışmakta zorluk yaşayabilirler.  Protez sadece ağız mukozasından destek aldığı için oynama, yerinden çıkma durumlarıyla karşılaşılabilir. Böyle sıkıntıların üstesinden gelmek için implant uygulamalarıyla protez desteklenebilir.

*İmplant destekli hareketli protezler:

Hareketli protezlerin çene kemiğinden aldığı destek bazı durumlarda protezin ağızda stabil halde kalmasına yeterli olmaz. Böylesi durumlarda çene kemiğine yerleştirilen implantlardan destek alınır.

Çene kemiğine yerleştirilen implantlara topuz şeklindeki tutucu parçalar bağlanır.

Yapılacak olan protezin içine tutucuların (çıtçıtların) dişi parçaları yerleştirilerek protezin implantlara –dolayısıyla çene kemiğine-  tutunması sağlanır